Genieten van schilderen met blauw
Cliënt Paula
‘Afwassen kan altijd nog’, stelt Paula Dokter (97). Veel liever pakt ze haar penselen om prachtige schilderijen te maken. Of de snoeischaar om haar grote tuin te fatsoeneren. ‘Ik doe het liefst lekker waar ik zin in heb.’ Maar sinds ze een hartinfarct kreeg, moet Paula haar energie beter verdelen. Ze kreeg ondersteuning van het Langer Vitaal Thuis-team en die deed haar goed.
‘De ergotherapeut en de fysiotherapeut hebben mij veel informatie gegeven. Ze hebben over van alles met mij gepraat. Je weet zelf niet in wat voor situatie je terecht bent gekomen, dus ik heb er veel aan gehad. En het was ook gezellig.’
Haar kleurrijke huis is geschilderd in blauwe tinten. ‘Ik houd nou eenmaal van blauw en ik heb dat nogal streng doorgevoerd. Ook in de badkamer en op de wc.’ Overal in haar ‘galerie’ hangen geschilderde boeketten in lila, roze en wit. Tot voor kort redde Paula zich nog prima zelf. Maar door het infarct werd haar conditie minder en dat leidde tot zorgen bij de mensen om haar heen. ‘Zelf maak ik me niet zo druk. Gewoon doorgaan met ademhalen.’
Ze is blij met de hulp bij huishouden en de thuiszorgmedewerkers die haar nu helpen met douchen en aankleden. ‘Ze zijn allemaal aardig en hebben geen haast.’ Haar dochter brengt regelmatig de boodschappen. ‘Dat is fijn, want een supermarkt vind ik gewoon niet leuk.’ Maar om langer vitaal thuis te blijven is het toch belangrijk dat Paula ook zelfstandig naar de winkel kan. Met aanpassingen bij de voordeur en haar tuinpad kan Paula met haar rollator nu makkelijker naar buiten. Daar werkt ze het liefst in de tuin. ‘Ik heb hulp voor de zware klussen. Maar wat ik zelf kan, wil ik dit voorjaar weer zelf doen.’
Ze heeft inmiddels een halsalarm dat ze kan gebruiken als het niet goed met haar gaat. Maar ze vergeet vaak om het alarm te dragen. Dit is ook één van de doelen in haar Langer Vitaal Thuis-programma. ‘Ik word er beter in’, zegt ze. ‘ Iedereen is bang dat ik straks achter in de tuin lig en niemand kan waarschuwen. Ze hebben gelijk, ik moet beter op dat alarm letten.’
Een ander belangrijk doel voor Paula is om een balans te vinden tussen rust en inspanning. ‘Ik zit wel lekker in mijn stoel’, zegt ze met een knipoog. ‘En ik heb zo’n voetfiets. Die zie ik staan. Maar dan denk ik niet: ik ga er even op. Gym vond ik vroeger al vreselijk. Dat is nooit veranderd. Dus ik doe mijn oefeningen. Maar leuk vind ik het niet.’
Bij Langer Vitaal Thuis draait het juist om de dingen die iemand wel leuk vindt, activiteiten en contacten die energie geven. Voor Paula is dat creatief bezig zijn met haar schilderijen. Al twintig jaar volgt ze een schildercursus, maar haar conditie laat het niet meer toe om zelf met openbaar vervoer naar de lessen te gaan. Inmiddels is er een vrijwilliger in het dorp gevonden die haar elke week naar schilderles brengt. Paula is blij. ‘Ik geniet er zo van om kleuren te mengen en iets te creëren. Je hebt op schilderles andere gesprekken dan in het dorp. Ik heb hele leuke en zorgzame buren. Maar op schilderles praten we over kleuren en technieken. We bekijken elkaars werk en drinken samen koffie. Dat is ook gezellig en waardevol voor mij.’
De schildercursussen geven Paula nieuwe energie. ‘Ik plak er gewoon nog drie jaar aan vast. Dan ben ik honderd jaar en komt de burgemeester.’